میخواهم بنویسم سکوتم را

 

چه سکوتی را دارم چقدر سنگین که مدت ها دورم از نوشتنت؟ 

نه اشتباه نکنید!!!

من غمگین نیستم . خوشحال هم نیستم . بیشتر نمیدانمی هستم به وزن خویش.

نمیدانم به یاد چه باشم یا کی؟ و یا به چه و که فکر کنم؟ و چه احساسی به چه داشته باشم . 

میدانید "سبک ، سنگین" چیست؟ سبک سنگین حال الان من است که که اگر حالم را با این حجم بسیار سنگین روی ترازو بگذاری ترازو عددش صفر است .

نمیدانید شما نه هنوز هیچ نمیدانید که از کجا به کجا کشاندنم و از کجاها به کجاها رسیدم .

من اگر بخواهم از خودم بگویم تا معرفی کنم خودم را سالها طول میکشد . پس معرفی نمیکنم اگر بخوانید کم کم میشناسید مرا .

به گفتار و نوشتار ادبی ام‌ دقت نکنید . یالاتر هم گفتم که من (سبک ، سنگینم) .

در حال حاضر سنگینمسبک باشم زبانم و بیانم روان تر و غیر ادبی تر و بی ادبی میشه .

خلاصه بگویم که سالم بودم خوب بودم و سرزنده و پر هدف تا اینکه عاشق شدم کاملا ناگهانی بعدها بیشتر میگویم.

چند صفحه دعوا در چت با یار داشتم که منجر به کابوسم شد که او خوابید و من بیدار شدم و بیدار ماندم

مادرم مریض بود نیمه شب و بیماری هایش را استفراغ میکرد روی اعصابمان دیگر اعصابی برایم نماند که بخوابم گفتم این وبلاگ را بسازم و کمی بنویسم تا سنگینی این حالم را به پلکانم بیاندازم تا شاید کمی خوابیدم منم‌‌‌.

آمدم بگویم حالم خوب است اما اگر کسی صدایم را میشنود کمکم کند تا در این حال خوبم خفه نشدم.